Nieuwe stap voor stapkaart voor Nederlands

Wiki Article

Veel dialecten groeien zodra gevolg betreffende nivellering en aanpassing aan de Nederlandse standaardtaal meer en meer tot elkaar en het Standaardnederlands, bijvoorbeeld het in een media gebruikt wordt, toe, ook in België als in Nederland. Tevens omdat een dialecten zich vanouds in het traditionele ambacht en een landbouw profileerden, verliezen ze in een moderne tijd hun kenmerken in idioom en klank. Een basis betreffende het dialect was de lokale gemeenschap.

Heruitgave over de Statenvertaling uit 1921. Pas in de 16e eeuw begonnen de vele regionale talen in een gebieden daar waar nu Nederlands wordt gesproken aan hun ontwikkeling tot één standaardtaal. Tot vervolgens toe kende elke gewest hoofdhaar persoonlijk geschreven vorm(en) en daarin weken welke in het zuidoosten (Limburg) en noordoosten (aangaande Groningen tot de Achterhoek) dit meeste af. Zij vertoonden invloeden aangaande de talen met het Hanzegebied en Münsterland en zouden later nauwelijks deelnemen met een vorming met ons algemene Nederlandse standaardtaal.

Het Japans heeft voor heel wat producten en leerwijzen die in Japan voor de 17e eeuw niet bekend waren Nederlandse benamingen. Veelal geraken een woorden op ons overige handelwijze uitgesproken, geschreven of zijn veranderd waardoor een Nederlandstalige oorsprong bijkans niet is op te merken. Enkele Nederduitse dialecten beschikken over ons duidelijke Nederlandse invloed ondergaan; zie Nederlandse invloed op het Nederduits.

Er was destijds alsnog nauwelijks standaardtaal, doch al die Middelnederlandse dialecten waren vermoedelijk in meer of mindere mate wederzijds verstaanbaar. De spelling betreffende dit Middelnederlands volgde een spreektaal, die per streek krachtig kon afwijkingen. Het was aanvankelijk niet zo cruciaal toen daar alsnog gering in de volkstaal op schrift werd gesteld en de meeste lieden, behalve een hogere geestelijke stand, verder analfabeet waren en daar dus niet veel gelezen werd.

Frankrijk ondertekende desalniettemin niet het Europees Handvest voor regionale talen of talen met minderheden en zodoende moeten Nederlands en Vlaams nog steeds wachten op officiële erkenning en bescherming indien regionale taal.

Het Frankisch ontwikkelde zich vanaf de vroege middeleeuwen in het huidige Nederlandstalige gebied tot het Oudnederlands. Het Oudnederlands, dat wensen zijn zeggen het Nederlands bijvoorbeeld het over een 6de tot dit middelpunt aangaande de 12e eeuw werd gesproken, was de voorloper aangaande het Middelnederlands. Een spelling betreffende dit Middelnederlands volgde een spreektaal, welke ieder regio krachtig kon afwijkingen. Het was aanvankelijk niet zo cruciaal toen er nog gering in een volkstaal op schrift werd gesteld en een meeste personen, behalve een hogere geestelijke stand, tevens analfabeet waren en daar uiteraard ook niet heel wat gelezen werden. Gedurende een hele middeleeuwen werden alle belangrijke geschriften en officiële documenten in dit Latijn geschreven hetgeen een lingua franca van een Europese elite was. In een 16e eeuw, destijds een geletterdheid tussen de 'normale' populatie krachtig steeg en daarom tevens het Nederlands aldoor belangrijker werd ingeval schrijftaal, werden meerdere pogingen ondernomen een eenduidige spelling te uitvoeren.

[9] Immers is het zo het mits voornaamste Germaanse stam, na de Romeinse tijd in Nederland, in de delta over Rijn, Maas en Schelde, een Franken veel sterker hun stempel hebben gezet op de vorming over hetgeen later de Nederlandse standaardtaal kan zijn geworden vervolgens verwante West-Germaanse stammen mits de Friezen en de Saksen, die verdere in een kuststreken, respectievelijk oostelijk met de IJssel woonden. Daardoor kan zijn de huidige verwantschap over dit Nederlands en Duits (dat voor een essentieel deel verder op dit Frankisch kan zijn terug te voeren) ook omvangrijk, betreffende name hetgeen betreft website de woordvolgorde.

Dit dialect zal opkomen zijn zodra taal over een elite, doch werd om 1800 in alle bevolkingslagen gesproken. In Sneek was dit Fries toen bijna niet aanwezig, dit in contrast tot kleinere steden ingeval Bolsward en Dokkum.

[8] De kracht met die standaard was echter dermate gering dat een dialecten grotendeels de normale spreektaal zullen blijven.[31] In een grote steden zouden aanzienlijke Franstalige sociale elites zichzelf handhaven of uitbreiden. In de aan België grenzende Nederlandse plaats Maastricht werd via een plaatselijke elite begin twintigste eeuw nog dit Frans gebezigd. In de hoofdstad Brussel is dit Nederlands na een massale verfransing tijdens de twintigste eeuw nog doch via een korte minderheid gesproken.

Het Nederlands werd via de koloniale grootmacht tot alle windstreken gestuurd. Het Nederlands zal hierbij ook een rol ravotten in een koloniën en in een handel.

Daar leefden ook Indianen in dit gebied. Een Nederlanders waren ook niet meer dan de grootste minderheid. Zeker was een lingua franca het Nederlands. Veel indianen leerden ons vereenvoudigd Nederlands teneinde handel met de Nederlanders makkelijk te produceren. In 1674 ging de kolonie definitief over in Britse handen, doch heel wat namen betreffende plaatsen zijn kenmerkend voor een Nederlandse overheersing.

Naast die oude stamindelingen is het geoorloofd een continentale West-Germaanse dialecten in 3ën te delen aan de hand met een wat recenter verschijnsel: een Tweede Germaanse klankverschuiving.[10] Rond dit jaar 400 begon zich vanuit het zuiden, van een Alpen, een verschuiving in de medeklinkers voor te verrichten welke langzaam in meerdere mate naar dit noorden toe doorwerkte. Tegen de negende eeuw stokte die beweging echter. De zuidelijke dialecten welke erdoor volledig werden beïnvloed, worden met dit begrip Hoogduits aangeduid; een noordelijke dialecten die er ook niet met deelnamen, heten Nederduits.

In het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad werden oorspronkelijk vooral Nederlands gesproken. Voor een verfransing betreffende Brussel kunnen een aantal factoren een rol gespeeld hebben. Zo genoot dit Frans lange tijd ons hogere sociale status en was de bovenklasse die, tot een invoering met het algemeen enkelvoudig stemrecht voor heren in 1919, de politieke touwtjes in handen had aangaande huis uit Franstalig ofwel kompleet verfranst. Ook was het Frans tot 1898 in België de enige officiële taal (La Belgique sera latine ou elle ne sera pas (Nederlands: België gaat Latijns bestaan ofwel zij gaat ook niet zijn), zei kardinaal Mercier destijds).

Vanaf 1550 ontwikkelt zich uit die dialecten tussen kracht betreffende een streven naar uniformiteit en standaardisatie het Nieuwnederlands. Die taal stond eerst onder sterke kracht van een Vlaamse en Brabantse dialecten en later over dit Hollands. Ernaast speelde dit Limburgs ons rol, en in mindere mate ook de Noordoostelijke dialecten: dit Nedersaksisch.